احتمال بروز افسردگی و اضطراب در دوره بازنشستگی شایع است
- بازدید: 207
رئیس دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد ابراز کرد: به‌طور طبیعی پس از بازنشستگی، دوره‌ای انتقالی برای عادت کردن از سبک زندگی کاری به سبک جدید دوره بازنشستگی وجود دارد که می‌تواند تا چند ماه طول بکشد. در این دوره بروز درجاتی از اضطراب و افسردگی شایع است.
پروفسور علی گرجی، در گفتگو با وب دا گفت: بدون برنامه‌ریزی قبلی و آگاهی از وجود داشتن دوره بازنشستگی، افراد بازنشسته دچار بحران هویت شده، حوصله‌شان سر می‌رود، دچار درجاتی از تنبلی و بی‌تحرکی می‌شوند، احساس محبوس شدن در خانه می‌کنند، به‌دنبال کوچک‌ترین تنشی عصبانی و پرخاشگر می‌شوند و در نهایت مجبورند با اضطراب و افسردگی دست و پنجه نرم کنند.
وی ادامه داد: آگاهی از مراحلی که پس از بازنشستگی مجبوریم با آن روبرو شویم به ما کمک می‌کند تا بتوانیم بهتر با آن کنار بیائیم و آرامش روان‌مان را حفظ کنیم.
پروفسور گرجی با اشاره به اینکه چهار مرحله انکار، خشم، اضطراب و افسردگی و در نهایت پذیرش می‌توانند بهترین تبیین کننده تغییرات روانی پس از بازنشستگی باشند، بیان کرد: در ابتدا شروع می‌کنید به انکار، نه من هرگز نمی‌توانم بازنشسته شوم، من در سن بازنشستگی نیستم و… سپس با یادآوری موفقیت‌ها و لذت‌های دوران کاری خود از موقعیت پیش آمده خشمگین می‌شوید و پس از این است که اضطراب و افسردگی می‌توانند سراغ شما بیاید اما نگران نباشید، به‌طور طبیعی مرحله پذیرش متعاقب این مراحل می‌آید؛ زمانی که اهداف جدید و برنامه‌های نوین در زندگی شما را به این نتیجه می‌رساند که بازنشستگی هم خیلی بد نیست و زندگی لذت بخشی را شروع به تجربه کردن می‌نمائید.
وی بیان کرد: وقت آزاد پس از بازنشستگی شرایطی را برای ما مهیا می‌کند که گاهی باعث دلشوره و دلواپسی می‌شود چرا که احساس می‌کنیم دیگر هیچ چیز مثل ۴۰-۳۰ سال گذشته نیست؛ معمولاً پس از بازنشستگی مقداری از درآمد فرد کاسته می‌شود که این نیز می‌تواند قدری به دلشوره‌های وی اضافه کند. این حالت وقتی بیشتر ما را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد که قبل از بازنشستگی در مورد این سبک جدید از زندگی‌مان فکر نکرده باشیم و بی‌برنامه از یک مرحله به مرحله بعدی زندگی‌مان وارد شده باشیم.
رئیس دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان کرد: راهکارهایی برای کاهش تنش های این مقطع زمانی از عمر قرار دارد که از آن جمله می توان به تهيه ليستي از كارهايي كه در طول زندگي علاقه‌مند به انجام آن‌ها بوده‌ايد و يا ايده‌هايي كه تمايل به دنبال كردن آن‌ها داشتيد و به‌خاطر كمبود وقت قادر به پيگيري آن‌ها نشديد، كنيد و سعي كنيد در آن اولويت‌بندي را براساس علاقه و امكاناتتان براي حداقل يك دوره 10 ساله انجام دهيد.
وی ادامه داد: بلافاصله پس از بازنشستگي و شايد پس از يك مسافرت چند هفته‌اي، براي زندگي‌تان يك برنامه مشخص تدوين كنيد و براي هركاري يك زمان مشخص تعيين نمائيد و به شدت به اين برنامه پايبند باشيد (به‌عنوان مثال پس از صبحانه يك ساعت به ورزش بپردازيد، پس از آن خريد روزانه، مطالعه، ديدار با دوستان و ...)؛ افكار منفي خود را بر روي كاغذ بياوريد و در مقابل هر يك از آن ها راهي را كه مي‌توانيد به‌جاي تشويش از آن لذت ببريد، بنويسيد و سعي كنيد راه‌ها و افكار مثبت را دنبال كنيد علاوه براین سعي كنيد با انجام كارهايي مثل كمك به سازمان‌هاي حمايت از كودكان و ايتام، تدريس خصوصي به دانش‌آموزان نيازمند، مربي‌گري تيم ورزشي كودكان يا نوجوانان و فعاليت در هيات‌هاي مذهبي به خودتان ثابت كنيد كه هنوز عضو مفيدي در جامعه مي‌باشيد.
رئیس دپارتمان علوم اعصاب دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان کرد: اگر در طول دوره كاري‌تان كمتر به همسر و كودكانتان رسيديد، حالا زمان جبران است، بگذاريد تا آن‌ها از كنار شما بودن در زماني كه تنش‌هاي كاري‌تان به پايان رسيده لذت ببرند یا اگر در طول 30 سال گذشته همواره همسرتان غذا درست مي‌كرده و شما ميل مي‌كرديد، هفته‌اي يكي دو روز شما غذا درست كنيد تا همسرتان از آن لذت ببرد. فراموش نكنيد كه همسرتان هم نيازمند دوره بازنشستگي و یا حداقل نيمه بازنشستگي است.
