صعود کارمند کوهنورد دانشگاه علوم پزشکی مشهد به قله 5137 متری آرارت در ترکیه
- بازدید: 392
کوهنوردی ورزشی است که سرما و گرما نمی شناسد و علاقه مندان به آن حتی در سرمای زیر صفر درجه هم دست از صعود نمی کشند و چه انفرادی و چه گروهی آن را جزیی از زندگی خود قرارداده و تا جایی این ورزش را ادامه داده اند که سخت ترین قلل دنیا را نیز فتح کرده اند.
زهره ناطق کارمند ایثارگر دانشگاه علوم پزشکی مشهد از کوهنوردان علاقه مندی است که از چندی پیش به صعود به قلل مختلف کشور و خارج کشور می پردازد وخستگی در کارش معنا ندارد.
زهره ناطق به تازگی به یکی از مهمترین قلل کشور ترکیه صعود کرده و با موفقیت از آن بازگشته است. زهره ناطق همچنین چندین کوه زیبا و سر به فلک کشیده ایران را صعود کرده و سفرهای زیادی به نقاط بکر و بی‌نظیر ایران و دنیا داشته است. او عاشقانه طبیعت را دوست دارد و 12 سال است که به عنوان کمک پرستار در بیمارستان قائم (عج) مشهد مشغول به کار است و از دغدغه‌هایش می‌گوید تا بتوانیم با طبیعت و خودمان مهربان‌تر باشیم. در اینجا مصاحبه‌ای کوتاه با او در زمینه فعالیت هایش خواهیم داشت. با ما همراه شوید.
از خودتان برایمان بگویید متولد چه سالی و در کجا هستید و ورزش کوهنوردی را از کی آغاز نمودید؟
به نام خداوند طبیعت نگار، بنده زهره ناطق هستم متولد اول تیر ماه 1356 فرزند شهید ابوالفضل ناطق در روستای دولت آباد در اطراف شهر مشهد به دنیا آمدم و مدت ۱۲ سال هست که در بیمارستان قائم مشغول انجام وظیفه می باشم.
پدر شهیدتان در چه سالی و چه عملیاتی به شهادت نائل آمدند و آیا خاطره ای از ایشان در ذهن دارید؟
پدرم در اسفند ماه سال ۶۶ زمانی که من ده ساله بودم در جبهه ماووت به شهادت رسیدند، به یاد دارم که پدرم مرتبا به جبهه میرفتند و هر گاه که از جبهه بازمی‌گشتند خاطرات خوشی را برای من رقم می زدند و آن دوران شیرین ترین لحظات زندگی من به حساب می آمد.
ایشان به صورت تخصصی ورزش را انجام نمی دادند اما اهل کوهنوردی بودند و با اینکه کوهنورد حرفه ای نبودند اما خیلی خوب و چابک از کوه بالا می رفتند و معمولا در فصل بهار برای جمع آوری گیاهان دارویی و سبزی های معطر کوهی عازم کوه های اطراف روستای محل زندگی مان می شدند.
اولین‌ها برای انسان همیشه در خاطره می‌ماند، اولین صعودتان را به یاد دارید؟
به یاد دارم یک روز صبح روز تعطیل که با خواهرم به منظور تفریح به کوههای اطراف مشهد (کوه پارک) رفته بودم به صورت اتفاقی به یک گروه کوهنوردی دوستانه برخورد کردیم که فضای دوستانه و ورزشی آنها برای ما خیلی جالب بود از ایشان اجازه گرفتیم تا همراهشان باشیم و همین اتفاق جرقه ای شد که به صورت حرفه ای وارد این رشته بشوم و در حال حاضر ۲ سال هست که به صورت حرفه ای این رشته رو ادامه می دهم.
به کدام یک از قلل مرتفع صعود کرده‌اید؟
تازه ترین صعود من مربوط به قله آرارات در کشور ترکیه هست که در ۲۰ تیرماه ۱۴۰۲ و در بدترین شرایط جوی صعود کردم از بین ۳ تیم روسیه،آلمان و ایران تنها تیم ۳۶ نفره ما موفق به صعود در این شرایط آب و هوایی شد.
در شهریور ماه سال گذشته هم موفق به صعود بام ایران قله ی دماوند شدم و در طی این مدت 2 سال گذشته قله هایی مثل مرغدراز،قوچگر ،جوز ،چلیشاه،دوشاخ ومغان، کنگ،فلسکه ،بینالود،یامان داغی... وقله های بلند شیرباد ،شیرکوه یزد را نیز همراه با دوستان خود صعود نموده ام.
هدف شما از کوهنوردی چیست و چه احساسی را در شما بیدار می‌کند؟
هدفم از کوهنوردی رسیدن به آرامش مطلق هست که خوشبختانه این احساس رو در حد اعلا بدست می آورم.
احساس من در بربلندای قله غیر قابل وصف هست و در لحظه صعود واقعا دوست دارم فقط بنشینم و بر عظمت خداوند بنگرم . در قله ی کوه به هیچ چیزی فکر نمیکنم یعنی هیچ ناراحتی واضطراب و دلشوره به زندگی ندارم؛ آرام آرامم بدون کمترین احساس اضطراب و یا دلهره و احساس اینکه من اینقدر قوی هستم که میتوانم قله ای با این عظمت را صعود کنم و قدرتمندتر از گذشته جلو بروم به من انگیزه می دهد.
به نظر شما کوهنورد باید چه خصوصیاتی داشته باشد؟
به نظر بنده یک کوهنورد اول از همه باید روحیه ی همکاری و متواضعانه داشته باشد. کوچکترین حس تکبر اول نابودی خود کوهنورد و بعد به خطر انداختن جان هم تیمی های خودش را در پی خواهد داشت بعد از این ویژگی، صبوری وسخت کوشی و استقامت هم از دیگر خصوصیات لازمه ی یک کوهنورد هست.
و در پایان چه توصیه ای برای همکاران خود در دانشگاه دارید؟
در پایان به دوستان خودم بپیشنهاد می دهم همواره در لحظه زندگی کنند چرا که گذشته ها از دست رفته وآینده هم هروقت رسید برایش می توان تصمیم گرفت و باید به اصطلاح بین گذشته وآینده دیواری آهنین بکشیم و حال روزگارمان را دریابیم و بس ... چرا که همواره از لحظه ها میتوان بهترین استفاده ها را کرد ، یعنی بهترین خاطرات را به ثبت رساند.
