علت بیشتر فوتیهای کرونایی ترس از بیمارستان و عدم مراجعه به مرکز درمانی بوده است
- بازدید: 140
عضو هیات علمی گروه بیهوشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه متأسفانه علت بیشتر فوتیهای کرونایی ترس از بیمارستان و عدم مراجعه به مرکز درمانی بوده است، گفت: در زمانی که پزشک تشخیص به ارجاع بیمار به مراکز درمانی را می دهد نباید لحظهای در انجام این کار تأخیر بیندازید.
دکتر علیرضا صداقت در گفتگو با وب دا اظهار کرد: در ایام بحران کرونا همواره بر رعایت نکات پیشگیرانه توصیه داریم، موضوعی که مهمترین شرط در حفظ سلامت آحاد مختلف جامعه در این ایام بحرانی بوده و هست و کوچکترین غفلتی در بحث عدم رعایت مسئولیتهای اجتماعیمان موجب ایجاد مشکلات زیادی برای خودمان، خانوادهمان و اطرافیانمان میشود.
وی بیان کرد: اگر به هر دلیلی بیمار شدیم باز هم از انجام مسئولیت اجتماعیمان نباید غافل شویم و باید با مشاهده کوچکترین علائم به پزشک مراجعه نماییم، عدهای هستند که موضوع را جدی نمیگیرند و هیچگونه اقدامی نمیکنند و فقط در خانه میمانند، گرچه در خانه ماندشان اقدامی درست بوده، اما عدم پیگیریشان موجب ایجاد مشکل برای خودشان و اطرافیانشان می شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه علائمی همچون تب، سرفه، اسهال، استفراغ، سر درد، پشت درد، کمر درد و غیره همگی مشکوک به کرونا بوده است، خاطرنشان کرد: باید در اولین گام با سامانه تلفنی 191 پاسخگویی با سؤالات کرونایی تماس گرفت تا مشاوره و راهنمایی لازم از سوی کارشناسان مستقر در پشت خطوط این سامانه تلفنی دریافت شود و در چنین مواقعی باید از اشغال بیمورد تلفن امدادی 115 اورژانس پیشبیمارستانی و حضور مستقیم در بیمارستان بهشدت خودداری کرد.
دکتر صداقت تصریح کرد: در صورتیکه نیاز به مراجعه حضوری بود باید اولین اقدام مراجعه به مطب پزشک درمانگر استاندارد کرونا و یا مراکز منتخب باشد و مسئولیت اجتماعی ما ،در اجرای درست همان مواردی است که از سوی پزشک اعلام میشود، پزشک تشخیص میدهد که آزمایش یا سیتیاسکن گرفته شود یا خیر و اینکه چه دارویی مصرف شود، پس مصرف خودسرانه هیچ نوع دارویی هرگز توصیه نمیشود .
عضو هیأت علمی گروه بیهوشی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با تأکید بر اینکه پروتکل های درمانی برای درمان کرونا از زمان ابتلا تا موقع بهبودی کامل وجود دارد، گفت: پزشک طبق شرایط بیمار تصمیمگیری لازم را دارد و نیازی به درخواست مکرر بیمار برای انجام یک اقدام درمانی خاص و یا تجویز یک داروی خاص نبوده و نیست، پس اجازه دهیم که پزشکان کار خودشان را انجام دهند و در کار آنان دخالت نکنیم.