گفتگو با استاد پیشکسوتی که به موازات کارهای علمی و آموزشی، فعالیتهای فرهنگی را نیز دنبال می کند
- بازدید: 606
دکتر مصطفی شهابی، متخصص ارتودنسی و استاد دانشکده دندانپزشکی مشهد، از آن دسته اساتید پیشکسوتی است که علاوه بر اهتمام به امر تعلیم در رشته تخصصی خود، مطالعه‌ی کتب مرتبط با حوزه های دینی و فرهنگی را نیز در برنامه زندگی خود دارد و در این راستا کتاب هایی را نیز نگارش و به مرحله چاپ رسانده است.
دکتر شهابی که متولد1346 در شهرستان بافت ( از توابع استان کرمان ) است و تحصیلات پیش از دانشگاه را نیز در زادگاه خود گذرانده است در گفتگو با وبدا، از روزهایی می گوید که خبر خوش قبولی اش در کنکور سراسری را در جبهه و وسط میدان جنگ می شنود و از آنجا که موقعیت کشور در وضعیت عادی نیست و همه مردم درگیر این فضای تلخ هستند، ترجیح می دهد چند ماه تحصیل در دانشگاه را به تاخیر اندازد و کمی بیشتر در جبهه بماند: " سال 1365 بود که من در کنکور سراسری در رشته دندانپزشکی دانشگاه مشهد پذیرفته شدم، خبرش را در جبهه به من دادند، خوشحال کننده بود، اما نمی توانستم و در واقع نمی خواستم، آن فضا را رها کنم، تصمیم گرفتم تا بهمن ماه در جبهه بمانم و از ترم دوم دانشگاه تحصیلاتم را آغاز کنم . بالاخره این فصل از زندگی من نیز آغاز شد؛ دوران دانشجویی که از بهمن 1365آغاز و تا 1377 که دوره تخصصی ارتودونسی را به پایان بردم ادامه یافت.
در سال 77 به عنوان عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مشغول به کار شدم و همانند سایر اساتید در طول سالها، فعالیتهای آموزشی و پژوهشی مختلفی را ( طبق برنامه ها و آیین نامه های مربوطه در دانشگاه و در راستای ارتقا به سطح دانشیاری و استادی ) داشته ام. اما از مهمترین توفیقاتی که خداوند در این سال ها به من عطا کرد، نخست رفت و آمد به جبهه بود که در دوران دانشجویی هم ادامه داشت و بعد از آن خدمت به مجموعه‌ی دانشگاه در کسوت استادی بود.
وی که در زمینه رشته تخصصی خود تالیفات آموزشی متعددی را برای دانشجویان دندانپزشکی داشته، در خصوص تألیفات متفاوت خود که مرتبط با زمینه های دینی و فرهنگی است هم می گوید: جدا از بحث آموزش و تالیف کتاب های رشته تخصصی خودم، تالیفاتی هم در قالب کتاب و تحت عناوین " گردآوری احادیث علمی"، " حدیث دانایی " و « اسرار نماز » در حوزه های دینی و فرهنگی داشته ام، همچنین در زمینه ظهور حضرت مهدی (عج) کتابی نگارش گردیده و روایات دیگری که در چند مجموعه آماده شده است.
این استاد پیشکسوت دانشگاه معتقد است که نباید صرفاً درگیر امور مادی و دنیایی شد؛ چرا که انسان برای این هدف خلق نشده و تاکید می کند که در کنار همه‌ی این داشته های مادی باید توشه‌ی عملی هم برای دنیایی دیگر داشت؛ عملی که رنگ خدایی داشته باشد . استاد در توضیح این باور می گوید: " همه ما دوره ای را خواه، ناخواه در مسیری که انتخاب کرده ایم طی می کنیم؛ در هر زمینه ای که باشد. اما جدای از انجام وظایف محوله در حیطه حرفه ای، می توانیم با کمی تبحر و توفیق بیشتر از همین فرصتی که برای گذران زندگی مادی داریم در جهت اهداف مهمتری استفاده کنیم. در روایتی از پیامبر مکرم اسلام (ص) خطاب به امام علی (ع) داریم که می فرمایند: " در کاری که برای خانواده خود انجام می دهی نیت خدایی کن که دو سود می بری؛ هم در کار دنیوی تو برکت حاصل خواهد شد و هم در کار اخروی ات" و ما اغلب از این نکته غافل هستیم. بنابراین اگر زرنگ باشیم باید از همین حدیث بهره بگیریم و با خدایی کردن نیت مان در کارهای شخصی و یا وظایفی که در سیستم کاری داریم، آن را در مسیر رضای خداوند قراردهیم و سود ببریم. من به همه دانشجویان، همکاران و دوستان می گویم که دیر یا زود این دوره طی خواهد شد و عمر ما تمام میشود، اما باید از خود بپرسیم که از این گذران عمر چه چیزی نصیب ما میشود؛ آنچه که می توانیم با خود ببریم چیست؟ آیا غیر از همین اعمال کوچکی است که اگر نیت خدایی به خود بگیرد برای ما ماندگار و مایه سعادت است؟ قطعا کمترین اعمال ما اگر برای خدا باشد می تواند دنیا و آخرت مان را تضمین کند و آرامش خاصی به فرد می بخشد، چون انسان دیگر حرص ، طمع و حسابگری دنیایی را ندارد و به این نتیجه می رسد که با همان شرایط موجود هم می تواند خوب زندگی کند. البته در کنار همه این اعمال باز هم نیاز داریم که دست یاریگر خداوند همراه مان شود، ولی می توان در مسیر آن حرکت کرد.
دکتر شهابی که تجربه‌ی سالها تحصیل و کار در دانشکده دندانپزشکی را دارد و در مقطعی از زمان به عنوان ریاست این دانشکده مشغول به خدمت بوده در رابطه با موقعیت علمی و پژوهشی این مجموعه می گوید: دانشکده دندانپزشکی مشهد از ابتدا یک اساس قوی و خوبی برای آموزش داشته است و در هیچ دوره‌ای احساس نمی‌شود که این توانمندی آموزشی کاهش داشته باشد. در طول سالها همه مسئولین دانشکده زحمت کشیدند و به نوبه خود در زمانی که وارد این سیستم مدیریتی شدم و با نگاه دیگری فضا را رصد میکردم دریافتم که تا چه حد تلاش می شود تا دانشکده سطح مطلوب خود را حفظ کند. در همه ادوار مدیریتی و از جمله دوران ریاست دکتر شبستری در دانشگاه ( در سال های 88 تا 92) که برای شخص من طلایی‌ترین مقطع از نظر فعالیتهای متعدد، آماده کردن زیرساخت‌ها و پیشبرد اهدافی که در جهت آموزش، پژوهش و... بود، همه مسئولان و مدیران دانشگاه علیرغم همه چالش ها و تنگناهای مالی به خوبی تلاش کردند تا مجموعه دانشگاه و از جمله دانشکده دندانپزشکی در بهترین و بالاترین سطح خدمات آموزشی، پژوهشی و درمانی خود باقی بماند که به سهم خود از همه آنها سپاسگزارم.
