مصاحبه وب دا با استادی که آموزش و تربیت نیروی انسانی کارآمد و متعهد، مهمترین دغدغه اش محسوب می شود   

دکتر امیر معین تقوی متولد 1350 عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و استاد دانشکده دندانپزشکی مشهد از جمله اساتید مجرِّب و متعهد دانشکده دندانپزشکی مشهد است که تقریبا همه‌ی سال های تحصیل و کار خود را در دانشگاه علوم پزشکی مشهد گذرانده و مهمترین دغدغه اش به عنوان یک استاد، تربیت نسلی است که بتواند دغدغه مند و با بهترین کیفیت خدماتش را به بیماران ارائه کند.

دکتر معین تقوی که رشد یافته در خانواده ای فرهنگی و تقریبا پر جمعیت ( دو برادر و یک خواهر ) است، از همان سال های نخست تحصیل، در جمع شاگردان ممتاز و معدل الف قرار می گیرد و این موضوع سال های بعد و در دوران دانشجویی نیز ادامه پیدا می کند: " پس از اخذ دیپلم در سال 68، بلافاصله در کنکور همان سال شرکت کردم و با رتبه 700 ( که البته از نگاه خودم چندان دلچسب نبود)، به عنوان دانشجوی دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد پذیرفته شدم. چون از نتیجه و رتبه کنکورم چندان راضی نبودم، عزمم را جذب کردم تا در ادامه مسیر تحصیل تلاش بیشتری داشته باشم. در آن سال ها رشته پزشکی خواهان بیشتری داشت و اکثر دوستان من ترجیح دادند که در این رشته تحصیل کنند، اما من و دو تن از دوستانم، انتخاب مان رشته دندانپزشکی بود و به لطف خداوند در مسیر تحصیل و کار در این رشته هم به خوبی پیش رفتم.

در طول شش سالی که من دانشجوی دندانپزشکی بودم ( سال 68 تا 74) همیشه در بین رتبه های اول قرار داشتم و در آن سالها رتبه های نخست هر ورودی می توانستند مستقیما در آزمون دستیاری شرکت کنند، که این موضوع شامل حال من هم شد. در اسفند 73 در آزمون دستیاری شرکت نموده و مهر 74 رشته‌ی جراحی لثه را شروع کردم تا خرداد77 که پایان نامه را دفاع کردم. شهریور 77 آزمون بورد تخصصی را شرکت کردم که با توجه به نمره یکسانی که من و خانم دکتری از تهران در بخش نمرات کتبی و شفاهی داشتیم، در نهایت با لحاظ کردن تفاوت ضریب این دو آزمون، من با نمره 91.75 در رتبه دوم قرار گرفتم.

دکتر معین تقوی، با این هدف که بتواند در دانشکده دندانپزشکی طرح تخصص و خدمت سربازی را بگذراند، رشته جراحی لثه را انتخاب می کند اما شرایط به گونه ای رقم می خورد که در نهایت پزشک جوان ناچار می شود برای گذراندن خدمت سربازی و طرح تخصص به شهر یزد برود: " دوران خدمت و کار در شهری دیگر، هر چند سختی هایی داشت و دوری از خانواده آزاردهنده بود، اما تجربه بسیار گرانبهایی بود و در طول شش سال زندگی در شهر یزد، با دوستان و همکاران بسیار خوبی آشنا شدم. در این مدت ارتباطم را با دانشکده مشهد نیز حفظ کرده بودم و در نهایت به لطف استاد بزرگوارم دکتر محمود تمیزی که تقاضای بازنشستگی کرده بودند و ردیف استخدامی خود را در اختیار من قرار دادند، موفق شدم از بهمن 83 به دانشگاه علوم پزشکی مشهد برگردم و کارم را در این مجموعه تا هم اکنون ادامه دهم.

استاد دانشکده دندانپزشکی از فعالیتهای علمی و پژوهشی خود و مسئولیت هایی که در طول سالیان خدمت در دانشگاه یزد و مشهد دارد نیز اینچنین می گوید: " در طول دوران خدمتم در یزد مسئولیت های مختلفی از مدیرگروهی تا نمایندگی معاونت آموزشی دانشگاه و کمیته های مختلف را داشتم و پس از بازگشت به مشهد، ابتدا به عنوان مسئول EDO، سپس به عنوان معاون پژوهشی دانشکده به مدت یک سال و نیم سال، چهار سال به عنوان معاون آموزشی،  8 سال در سمت معاون تخصصی و مجددا یکسال ونیم معاون پژوهشی و اکنون هم به عنوان معاون آموزشی مشغول به خدمت در دانشکده دندان می باشم.

در کمیته های مختلف وزارتخانه نیز در خدمت نظام آموزشی کشور بوده ام و در حال حاضر به عنوان عضو منتخب وزیر در هیات هفت نفره در شورای تخصصی آموزش دندانپزشکی ارائه خدمت دارم، همچنین حدود ده سال است که عضو هیات بورد تخصصی و هفت سال به عنوان دبیر بورد تخصصی دندانپزشکی وزارتخانه در رشته Periodontics مشغول به خدمت می باشم.

دکتر معین تقوی در خصوص توفیقات علمی و پژوهشی خود نیز می گوید: نخستین پایان نامه ای که در سال 81 به عنوان استاد راهنما در دانشگاه یزد داشتم، در جشنواره پژوهشی شهید هدایت برگزیده شد، در سال 85 هم به عنوان جوانترین دانشیار و سال 92 به عنوان جوان ترین استاد دانشگاه و در سال  1387به همراه دوست عزیزم دکتر حمید جعفرزاده موفق شدیم به صورت مشترک رتبه سوم جشنواره پژوهشی علوم پزشکی رازی را کسب کنیم.

همچنین دو دوره به عنوان هیات علمی برگزیده پژوهشی و دو دوره به عنوان استاد برگزیده آموزشی انتخاب شدم. در دوره دانشجویی هم با راهنمایی اساتید بزرگ گروه اندودونتیست دانشکده توفیق یافتم که از طرف گروه به عنوان دانشجوی نمونه جایزه‌ی انجمن اندودونتیست های آمریکا را کسب کنم و در قبال آن یکسال آبونمان مجله آن انجمن که جزو رفرنس های بورد اندودانتیکس یا معالجه ریشه است به دانشکده تعلق گرفت . همچنین در سال 2012 طرح علمی- پژوهشی که مربوط به پایان نامه دانشجویی  خانم دکتر بزرگ نیا از متخصصین ارتودنسی حال حاضر  (فرزند استاد بزرگ نیا استاد آمار دانشگاه فردوسی مشهد ) بود را بر روی بیماران دیابتی انجام دادیم که طبق آن دو دسته بیمار با دو روش درمانی مورد بررسی قرار می گرفتند، گروه اول درمان جرم گیری و درمان های غیر جراحی لثه را دریافت کردند و گروه دوم  فقط تحت کنترل  بودند و نهایتا میزان کنترل بیماری قند ایشان مقایسه شد. مقاله حاصل از این طرح ضمن چاپ در مجله دندانپزشکی انجمن دندانپزشکی استرالیا  توانست جایزه اول آن  انجمن را کسب کند.

این استاد و پژوهشگر برتر دانشگاه، که برنامه زندگی خود را وقف آموزش و تربیت نیروهای متخصص کرده می گوید: علاقه زیادی به امر آموزش دارم و بیشترین اوقات زندگی من به این حوزه سوق داده شده ، حتی در فضای مجازی هم سعی میکنم آموزش هایی را برای همکاران عمومی، رزیدنت ها و حتی دانشجویان سایر شهرهای کشور داشته باشم. همینطور تلاش میکنم با ارتباط گیری با اساتید خارج از کشور آنها را در آموزش رزیدنت ها دخیل کنم، در دوران کرونا این فضا پررنگ تر بود و چندین جلسه با اساتید خارج از کشور داشتیم، هنوز هم این ارتباط برقرار هست.

موضوع تعهد و مسئولیت پذیری در قبال کارهای محوله، از جمله دغدغه های مهم استاد است که چندین بار در این گفتگو به آن اشاره می کند: " این اعتقاد قلبی من است و همیشه به دانشجویان و رزیدنت ها نیز می گویم که انسان یا نباید مسئولیتی را بپذیرد و یا اگر می پذیرد، باید به نحو مطلوب و با تمام توان آن را انجام دهد. همچنین معتقدم که استادی به تعداد مقالات و کتاب نیست؛ بلکه یک استاد خوب باید از جهات مختلف رفتاری، گفتاری و ... الگو باشد و بتواند مسیر دانشجویان را به سمت درست جهت بدهد، همانطور که دکتر تمیزی برای همه  ما  شاگردانش الگوی تمام عیار بود و در مشخص کردن جهت درست مسیر تحصیلی و کاری من نقش بسزایی داشتند. امیدوارم چنین توفیقی برای من نیز حاصل شود و به دانشجویانم نیز گفته ام که در هر جایی که خدمت می کنند مایه افتخار و مباهات من خواهند بود.

دکتر معین تقوی، در کنار همه تلاش های علمی و پژوهشی خود، حمایت والدین و همراهی همسر در طی شدن مسیر تحصیل و کار را بسیار مهم و کمک کننده میداند: " والدین من که هر دو معلم بودند نقش مهمی در فراهم کردن زمینه های پیشرفت من داشتند و همینطور همسرم که به نوعی ایثار کرد و با چشم پوشی از برخی موقعیت های تحصیلی خود و رسیدگی به خانواده و فرزندان کمک کرد تا با آرامش خاطر مسیرهای پیش رو را طی کنم. من فرصت های زیادی برای مهاجرت به خارج از کشور  و حتی رفتن به دانشگاه شهید بهشتی داشتم، اما احساس علاقه و دینی که نسبت به دانشگاه علوم پزشکی مشهد احساس می کنم مرا در این دانشگاه ماندگار کرده و معتقدم که بیش از هر جایی متعلق به این دانشگاه م و هر قدمی که برای ارتقای این مجموعه بردارم در واقع کمک به خودم خواهد بود.

و سخن آخر استاد با دانشجویان آن است که: " هرگز نا امید نشوید چرا که نا امیدی آفت و در واقع ترمز پیشرفت شماست. انسان وقتی تلاش می کند حتی اگر به نتیجه نرسد وجدانش راحت است و خدا هم این تلاش را بی پاسخ نخواهد گذاشت. من به خوبی می دانم که پیش روی جوانان ما و هیات علمی جوان چالش های بسیاری است، مسئولان هم قطعا دغدغه مندی و تلاش خود را در این رابطه دارند، باید به خدا ایمان و توکل داشته باشیم.