پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی مشهد موفق به ابداع روشی جدید در ترمیم غضروف شدند

پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی مشهد موفق به تهیه داربست های هیبریدی بیومیمتیک بارگذاری شده حاوی پروتئین نانوسفر TGF-B1 جهت افزایش تمایز سلولهای بنیادی مزانشیال به غضروف شدند.

استاد شيمي دارويي دانشگاه علوم پزشکی مشهد در گفتگو با وب دا اظهار کرد : غضروف، بافتی بدون رگ وعصب در بدن است و اگر آسیب گسترده ای داشته باشد، توانایی ترمیم و بازسازی خود را ندارد. در جامعه امروز، بیماریهای غضروف از جمله ورم مفاصل و آسیبهای غضروف افزایش یافته است. آسیب های آن می تواند عملکرد روزانه بیمار را مختل کرده باشد.

دكتر فرزين هادي زاده خاطر نشان کرد: از آنجایی که روش های رایج مورد استفاده در درمان آسیب های غضروف تهاجمی با بازده کم تلقی می شوند، یکی از مهم ترین روش های جایگزین که به عنوان راه حلی کارا در این زمینه معرفی شده است، استراتژی مهندسی بافت می باشد چرا که مهندسی بافت روشی است که با استفاده از ترکیب سلول، داربست و عوامل تحریک کننده رشد بستری برای ایجاد بافت غضروف جدید فراهم می آورد.

 رییس مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: داربست ها یا سازه ها، ساختارهایی هستند که علاوه بر آنکه اثر سمی برای سلول ندارند و سلول را در فضایی سه بعدی نگهداری می کنند به حفظ پایداری مکانیکی بافت جدید در مراحل اولیه شکل گیری آن کمک می کنند.

وی افزود : هر داربـست براساس خواص بافت هدفش طراحي مي شـودانتخـاب نـوع و جنس داربست مهمترين بخش كار است چرا كه در نهايـت جايگزين بافت آسيب ديده مي شود.روش های مختلفی برای تولید داربست ها وجود داردکه طی چند سال گذشته، الکتروریسی توجه زیادی را به خود جلب کرده است. به طوری که درصد وسیعی از کاربردهای ‏آن مربوط به حوزه پزشکی بوده است. این روش یک رویکرد جدید جهت تولید ساخت داربست های مهندسی بافت ایجادکرده است.

دکتر هادی زاده با اشاره به اینکه در ارتباط با عوامل تحریک کننده، با توجه به مطالعات صورت گرفته فاکتور رشد TGF به عنوان مهمترین فاکتور عوامل تحریک کننده در  تمایز سلولها به غضروف بیان شده است افزود : در این راستا، تلاش زیادی جهت ساخت سیستم های نانوذره ای به منظور کاهش دوز فاکتورهای رشد انجام می شود که در نتیجه استفاده از نانو ذرات پلیمری PLGA به دلیل زیست سازگاری عالی، زیست تجزیه پذیری و توانایی خوب در رهش کنترل شده این عوامل تحریک کننده از انتخاب های اولیه برای ساخت نانوذرات پلیمری به شمار می رود.به تازگی، سلولهاي بنیادي مزانشیمی مشتق از چربی به دلیل خصوصیات منحصر به فردي همچون تمایز به رده هاي مختلف سلولی توجه زیادي را به خود معطوف ساخته است .

دكتر فرزين هادي زاده گفت : این طرح پایان نامه تخصصی بیوتکنولوژی خانم آرزو صابری و با همکاری اساتید ارجمند خانم دکتر الهام خداوردی، دکتر جبراییل موفق، دکتر علی مرادی و دکتر حسین کمالی انجام شده است و این مطالعه نشان داد که با ایجاد ساخت داربست هایی  که از لحاظ خصوصیات مکانیکی - سطحی شباهت زیادی به مانریکس خارج سلولی غضروف و این داربست ها به صورت کنترل شده فاکتور رشد TGF را آزاد میکنند و سلول هاي بنیادي مزانشیمی مشتق از بافت چربی نیز می توانند به صورت برون تن تمایز به سلولهای پیش ساز غضروفی گردد که منجر به ترمیم آسیب های غضروفی می شود.