علائم اضطراب در کودکان بیشتر با نافرمانی، بداخلاقی و لجبازی دیده میشود
- بازدید: 273
عضو هیأت علمی گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: اضطراب بیشتر بهصورت رفتاری خودش را نشان میدهد و علائم آن در گروههای سنی مختلف از جمله کودکان متفاوت است و در این گروه سنی بیشتر با نافرمانی، بداخلاقی و لجبازی دیده میشود.
دکتر عاطفه سلطانیفر در گفتگو با وب دا، اظهار کرد: اضطراب یک احساس طبیعی انسانها بوده و واکنشی است که بسیاری از افراد بهصورت طبیعی نسبت به تهدیدات دارند و همین موضوع موجب آن شده تا افراد محافظت بیشتری از خودشان داشته باشند و از خطرات پرهیز نمایند.
وی تصریح کرد: هیچ کسی نمیتواند مدعی باشد که تاکنون مضطرب نشده و همه افراد در مواقع مختلف دچار اضطراب شدهاند، اما اینکه چه میزان از آن اضطراب طبیعی و چه میزان آن غیرطبیعی است بسته به نوع آن بهخصوص در کودکان و نوجوانان دارد و در اینجا نقش والدین به عنوان پدر و مادر بسیار تعیین کننده است تا فرزندشان دچار مشکل نشود و با یک برخورد مناسب شرایط فرزندشان را بهگونهای تغییر میدهند که تا بتواند بهخوبی بر مشکل بهوجود آمده غلبه نماید.
عضو هیأت علمی گروه روانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه اضطراب زیاد موجب اختلال شده و باعث آن میشود تا فرد مضطرب نتواند کارهای روزمرهاش را انجام دهد، خاطر نشان کرد: ما گاهی اوقات میبینیم که دانشآموزان به واسطه اضطراب به وجود آمده میخواهند که کنار والدین خود بمانند و در آن روز به مدرسه نروند، اما پدر و مادر باید با هنر خود یاریگر فرزندشان باشند تا او بتواند ضمن غلبه بر اضطراب بهوجود آمده، به موقع در سر کلاس درس حاضر شود و موارد آموزش داده شده از سوی معلم را هم بهخوبی یاد بگیرد.
دکتر سلطانیفر اضافه کرد: اضطراب بیشتر بهصورت رفتاری خودش را نشان میدهد و علائم آن در گروههای سنی مختلف از جمله کودکان متفاوت است و این علائم در این گروه سنی بیشتر با نافرمانی، بداخلاقی و لجبازی دیده میشود و برای جداشدن از مادر بهانههای مختلف میآورد تا به مدرسه یا مهدکودک نرود.
وی با اشاره به اینکه نباید کودکان در معرض شنیدن اخبار بد و ناگوار قرار دهیم، مواردی که در ایام کرونا که با ترسها و اضطرابهای زیاد همراه بود بیشتر از سالهای قبل از این بحران مشاهده شد، بیان کرد: ما بارها دیدهایم بسیاری از کودکانی که اضطراب جدایی را دارند معمولاً صبحها و در زمانی که میخواهند به مدرسه بروند حالشان بد میشود و مواردی همچون سر درد، دل درد، حالت تهوع و غیره را مطرح میکند، مواردی که در روزهای تعطیل مشاهده نمیشود، در بچهها برخی تیکهای عصبی وجود دارند که غیر ارادی هستند و در کنار آن تیکهای صوتی هم وجود دارد که نمونههای بارز آن در بالا کشیدن بینی و بلندکردن صدا بوده است.
فوق تخصص روانپزشکی کودکان و نوجوانان ادامه داد: تیکها منشأ روانشناختی ندارند و بیشتر منشأ فیزیولوژیک دارند، اضطراب ها پدید آورنده تیک نیستند، اما تیک میتواند از علائم اضطراب باشد و یا اینکه آن تیک در زمان اضطراب تشدید شود و والدین باید بهجهت غیرارادی بودن این تیکها، آنها را نادیده بگیرند و نباید کودک را مجبور کنند که عمداً و بهصورت ارادی این تیکها را متوقف کند.
دکتر سلطانیفر افزود: بسیاری از والدین مرتب به بچهها تذکر میدهند که این کار نکن، کاری که ارادی هم نیست و غیرارادی بوده و در چنین مواقعی آن کودک بیشتر دچار اضطراب میشود.
وی گفت: اگر تیکها خفیف باشند درمان خاصی لازم نیست، اما در موارد شدید و دارای اختلال عملکردی همچون تکان دادن مکرر سر و گردن که تمسخر دیگران را هم به همراه دارد نیازمند مراجعه به پزشک متخصص روانپزشک اطفال بوده تا آن فرد مورد معاینه قرار بگیرند و در صورت نیاز دارو تجویز شود، البته تأکید میکنیم که در زمان مشاهده هرگونه مشکل حتماً به پزشک متخصص مراجعه شود و از انجام اقدامات خودسرانه در نوع رفتار و تجویز دارو خودداری گردد.