کاهش وزن و سوء جذب از علائم ابتلا به بیماری سلیاک

دانشیار گروه کودکان دانشگاه علوم پزشکی مشهد گفت: بیماری سلیاک یا بیماری روده به علت حساسیت به گلوتن تمام سنین را درگیر می کند و با اسهال مزمن، سوء جذب، اتساع شکم ، نفخ، اختلال رشد یا کاهش وزن خود را نشان می دهد.

دکتر محمد حسن اعلمی در گفتگو با وب دا با بیان اینکه بیماری سلیاک به مخاط روده باریک بدنبال مصرف گلوتن که در گندم، چاودار،جو و غلات مرتبط وجود دارد، آسیب وارد می کند اظهار کرد: اشکال شدید بیماری سبب سوء جذب و سوء تغذیه می شود. میزان بروز بیماری یک درصد تخمین زده می شود و علائم بیماری می تواند از هر سنی که غذای حاوی گلوتن مصرف شود شروع شود.

رئیس بخش عفونی بیمارستان فوق تخصصی کودکان اکبر با بیان اینکه اسهال، نفخ شکم،اختلال رشد، بی قراری،بی اشتهایی و تجمع مایع داخل شکم به علت کم شدن پروتئین خون از علائم این بیماری محسوب می شود خاطر نشان کرد: کودکان ممکن است کم علامت و یا به شدت دچار سوء تغذیه باشند. تعداد کمی از بیماران به خاطر کم شدن مصرف غذا ممکن است با یبوست مراجعه کنند. مشاهده دقیق منحنی رشد کودک، ارزیابی کم شدن بافت چربی زیر جلدی و اتساع شکم ضروری است..

وی با تاکید بر اینکه در کودکان با شکایات مزمن شکمی، کوتاهی قد، کمبود وزن یا تاخیر بلوغ بیماری سلیاک باید در نظر گرفته شود تصریح کرد: همچنین تظاهرات خارج روده ای شامل کم شدن تراکم استخوان ها، التهاب یا درد مفاصل، نواقص مینای دندان ها ، زخم های دهانی ، اختلال تعادل و بالا رفتن آنزیم های کبدی می تواند از علائم این بیماری باشد.  

دانشیار گروه کودکان دانشگاه علوم پزشکی مشهد با بیان اینکه نمونه برداری از روده به تشخیص بیماری کمک می کند اظهار کرد: نمونه گیری با اندوسکوپی از روده باریک در زمانی  که بیمار هنوز روی تغذیه با غذاهای حاوی گلوتن است، انجام می شود. اندازه گیری کلسیم، فسفر، ویتامین دی، آهن، پروتئین و آلبومین و تست های عملکرد کبد و شمارش گلبول های خون بایستی انجام شود. برطرف شدن علایم با حذف گلوتن از غذا و برگشت علایم با  تغذیه با غذاهای حاوی گلوتن راه دیگر تشخیصی است.

رئیس بخش عفونی بیمارستان فوق تخصصی کودکان اکبر اظهار داشت: درمان،شامل حذف کامل گلوتن از رژیم غذایی است. غذاهای حاوی نشاسته مشکلی ایجاد نمی کنند و شامل برنج، سویا،نشاسته تاپیوکا، گندم سیاه، سیب زمینی و جو خالص می باشند. مشورت تغذیه و عضویت در انجمن های حمایتی لازم است. اکثر بیماران در عرض چند هفته با وزن گیری، بهبود اشتها و احساس بهبودی پاسخ می دهند. بهبود بافت شناسی چندین ماه زمان می برد و نسبت به بهبود بالینی تاخیر دارد.